Uvod u programiranje u C-u

Prva stvar koja je potrebna za programiranje u C-u (ili bilo kojem drugom programskom jeziku) je compiler. Compiler prevodi napisani program u izvršne (executable) datoteke koje računalo može razumjeti i pokrenuti. Za Windows preporučam Code::Blocks, a u Linuxu možete koristiti gcc.

Prvi program

Prvi program koji ćemo napraviti je tzv. “Hello world”:

	#include 
	int main()
	{
		printf ("Hello world!\n");
		return 0;
	}

Prva linija koda je #include koja uključuje u program prije prevođenja standardno zaglavlje koje sadrži definicije tipova i funkcijskih prototipova (npr. printf).
Druga linija koda označava da na tom mjestu počinje main funkcija i na tom mjestu se počinje izvoditi program. Svaki program mora imati main funkciju unutar koje se mogu pozivati druge funkcije. Svaki imenovani blok počinje znakom “{” i završava znakom “}”. Blok obuhvaća deklaracije i naredbe. Svaka naredba i deklaracija mora završavati znakom “;”. Blokovi ne završavaju znakom “;” tj. iza “}” se ne stavlja “;”.

Nadalje, printf funkcija je standardni način za ispis podataka na ekran. Svaka funkcija ima iza imena “()”, u koje se upisuju parametri funkcije. U ovom slučaju navodnici kažu compileru da želimo na ekran ispisati (skoro) sve što je između navodnika. “\n” je sekvenca koja označava prelazak u novi red. Kasnije ćemo reći više o sekvencama.

Zadnjom naredbom operativnom sistemu vraćamo vrijednost iz main programa. Naredba je važna jer pomoću nje možemo vidjeti da li se program dobro izvršio. Ako je, trebao bi vratiti “0”.

Zatvorena vitičasta zagrada “}” označava kraj main funkcije.

Code::blocks nakon izvođenja programa čeka bilo kakav unos i tek onda zatvara konzolu. U nekim compilerima to nije tako nego se program zatvara odmah nakon ispisa i ne stigne se vidjeti ispis. To se može riješiti funkcijom getchar(). Getchar() očekuje unos sa tipkovnice i program se ne može izvršiti dok ne dobije taj unos što daje vremena da se vidi ispis. U tom slučaju program bi izgledao ovako:

	#include 
	int main()
	{
		printf ("Hello world!\n");
		getchar();
		return 0;
	}

Slijedeće poglavlje:

Varijable